در باب بیکاری

به‌‌طور عجیبی روزهای وسط هفته‌ام رو خالی کردم و این آزاد شدن وقت برام هم لذت‌بخشه هم دردسر شده.

حس بطالت و بیکاری که بهم دست میده واقعا منعم میکنه از انجام دادن کارهایی که براشون در طول هفته برنامه‌ریزی کردم.

سعی میکنم مبارزه کنم و به زور برم سراغ انجام دادن کارهام. اما باز همچنان حس می‌کنم کاری برای انجام دادن ندارم.

چیزی که ازش مطمئنم اینه که تلاش نکردن و بیکاری برای من مساوی رخوت و مرگه.

باید عصر برم پیاده‌روی 

پیاده روی طولانی که کل انرژیمو تخلیه کنم.